Si certaines rencontres laissent une marque indélébile dans nos esprits et parfois dans nos cœurs, il est beaucoup plus difficile de récapituler de façon exhaustive ce qui influence nos vies artistiques.

Pour ce qui est de la musique, celle-ci accompagne mon existence tel un heureux hasard, une source inépuisable de satisfaction, voire d'accomplissement.

Ma première émotion musicale remonte à mon enfance, lorsque je prenais le RER au cœur de Paris et que j'entendais au loin, résonner des entrailles de la capitale le son de percussions africaines.

Mes parents quant à eux, n'étaient pas à proprement parler des mélomanes, mais la chanson française y figurait néanmoins en bonne place entre : Brel, Ferrat, Mouloudji et quelques autres.

Bretagne oblige, le Bagad de Lann-Bihoué nous rappelait régulièrement notre terre d'Armorique.

La radio, les disques, les cassettes puis les copains ont pris le relais pour développer mes goûts musicaux, j'écoute une à deux heures de musiques classique et d'opéra par jour, en semaine.

Je me rappelle de ma fascination pour le jeu de batterie de Stewart Copeland dans le groupe Police.

Il serait tout à fait inutile, de lister l'ensemble des artistes qui m'ont émerveillés.

De la Pop, du Rock au Blues, des musiques du monde, avec des artistes telles que Susheela Raman, sans oublier les musiques « électro » au sens le plus large du terme, ma fascination reste intacte !

Les Trans Musicales de Rennes ont bien sûr joué un rôle important, puis la découverte du Trip-hop dans les années 1990 avec Portishead, Massive Attack et plus récemment Röyksopp.

L'évolution des musiques dites actuelles m'émerveille en me faisant parfois penser à des collages en art visuel... La musique « électro » s'immisce dans tous les genres et tous les styles musicaux.

J'avoue quand même que je serais au comble de la joie si d'aventure, avant de quitter la planète bleue, je pouvais assister à un concert de U2 !

Concernant la Bretagne et les pays celtiques, les musiques traditionnelles ne sont arrivées que tardivement à mes oreilles.

C'est seulement après mes vingt-cinq ans que j'ai pris le temps d'écouter attentivement le chant traditionnel et les bagads, avant de prendre des cours de danses bretonnes.

Pour ce qui est du chant en breton et au-delà de toutes les belles choses qui existent entre Nantes et Brest, je reste fidèle au chanteur talentueux qu'est Kristen Nicolas ainsi qu'à Didier Dréo qui l'a longtemps accompagné à la guitare.

A propos des groupes locaux s'exprimant en breton, Storlok (1976/1980) reste incontournable par sa modernité d'expression, ainsi que par son enracinement linguistique dialectal Léonard.

Enfin, il me reste une personne à citer, celui qui dans une certaine mesure peut s'apparenter pour moi à un maître à penser, tant par son ouverture d'esprit en tant que porte-parole des Bretons d'Amérique (1957/1969) que par son côté artiste complet, je veux parler de Youenn Gwernig !

Ma vezer sebezet ha ma chomer bamet da viken, speredoù ha kalonoù, goude bezañ darempredet tud zo, kalz diaesoc'h eo c'hoazh, renabliñ en un doare resis, ar pezh a heñch hor buhezioù arzourel. Gant petra e vezer levezonet ez pleustrek ?

Petra a vroud ac'hanomp davet hent-mañ-hent, da heul un awen difetis ?

Evit ar pezh sell ouzh ar sonerezh, sturiañ a ra ma zonkadur evel un degouezh pe ur prof dic'hortoz. Degas a ra ul levenez din ha ne oan ket evit ijinañ. Lakaat a ra ma ene da sevel davet an neñv.

Reiñ a ra ar sonerezh ur ster d'am zamm buhez.

Ma from sonerezhel kentañ a zo bet pa oan krennard e-barzh bannlev Pariz.

Diabell, e kalon kerbenn Bro-C'hall, da heul riboulioù an RER davet Châtelet les halles, e kleven evel lusk kalon ul loen gouez o klask stourm ha diskouez en doa c'hoant da chom bev...

Taboulinoù afrika an hini e oa !

Ma zud, evit ar pezh a sell diouto, ne oant ket songarourien kement-se anezho.

Koulskoude, ar c'hanaouennoù e galleg o doa ur plas brav hag e vezent enoret etre : Brel, Ferrat, Mouloudji hag un nebeud reoù all.

Evit ma ne vefe ken disoñjet Breizh, bagad al Lann-Bihoue a veze selaouet bep an amzer gant mestr an ti. Un digarez an hini e oa, da chaokat eñvorennoù hor bro, gant ma zad...

Ar skingomz, ar pladennoù, ar c'hasedigoù ha warlec'h ar c'hamaladoù da heul o deus maget ma divskouarn evit dizoleiñ traoù lieseut.

E-kreiz ar sizhun e selaouan bemdez war-dro div eurvezh sonerezh klasel ha c'hoarigan.

Soñj am eus deus ma boemerezh, dirak doareoù seniñ taboulinoù Stewart Copland e-barzh ar strollad Polis !

Didalvoud e vefe renabliñ rollad ar strolladoù sonerezh on bet dreist-plijet gante, ken niverus ma'z int !

Deus ar Pop, d'ar sonerezh Rock pe blues, deus ar sonerezh etrevroadel gant tud evel Susheela Raman, hep disoñjal ar sonerezh elektro gant ar ster ledanañ ma boemerezh a chom difreuz !

Gouel meur an Transmusikal e-barzh Roazhon a zo bet a bouez bras hag en deus graet e lod evel just, evit boueta ha pinvidikaat ma anaoudegezh diwar-benn ar sonerezh.

E-kreiz ar bloavezhioù 1990 em eus dizoloet an Trip-hop gant strolladoù evel Portishead, Massive Attack ha n'eus ket keit-se Röyksopp.

Cheñchamantoù, araokadennoù ha gizioù nevez ar sonerezhioù a vremañ a laka ac'hanon da chom bamet dirak kement a binvidigezh, a awen hag a intrudu !

En em silañ a ra ar sonerezh elektro e pep lec'h, e-barzh kement doare sonerezh a zo...

Lakaat a ra ac'hanon da soñjal a-wechoù, e-barzh mont en dro an arzhoù kaer, e lec'h ma vez peget gwech an amzer traoù kichen-ha-kichen, da zegas un oberenn mod nevez.

Anzav a ran memestra, a-raok kuitaat hor planedenn c'hlas e huñvrefen a-walc'h, da vont da selaou ar straollad U2 war al leurenn !

Evit ar pezh a sell ouzh sonerezh vreizh hag ar broioù keltiek, dizoloet em eus diwezhat a-walc'h ar sonerezhioù hengounel.

N'eo nemet da bemp bloaz warn-ugent em eus kemeret an amzer da selaou anezho hag ar bagadoù, a-raok heuliañ kentelioù dañs e kelc'h keltiek Roazhon.

Da geñver ar c'han hengounel, hag en tu all d'an holl draoù kaer a gaver etre an Naoned ha Brest e choman feal, d'ar c'haner awenet anvet Kristen Nikolas hag e gomper ar gitarour Didier Dreo, en deus gwisket e-pad pell e ganaouennoù.

Pa vez koz deus ar strolladoù o vont e brezhoneg war al leurennoù, ne c'heller ket tremen e-biou ar strollad Storlok (1976/1980). Ar re-se o deus ijinet un dra bennak !

Roet o deus e blas en-dro d'ar brezhoneg, e-barzh ar vuhez a vremañ.

Dre sevel pozhioù stourm o deus lakaet ar Vretoned o unan, da gompren e c'hellent vevañ en o yezh, hep kaout mezh hag hep disoñjal o gwrizioù...

Evit echuiñ, e chom din anv un den da venegiñ, hini Youenn Gwernig.

Un doare patrom eo bet evidon, un den liestuek, liesyezhek, un arzour hag ur barzh barrek war meur a dachenn. Un divroad aet d'ar Stadoù-Unanet, a-raok distreiñ da Vreizh evit adlavout d'ar re o doa disoñjet « Na pegen brav eo hor bro Breizh... »